EEN REIS IN BOLIVIA 1988
we ons nogmaals aan de Chinees en een sorbet. Om half negen lagen we te slapen. We hadden ervaren, dat in Bolivia een nachtrust van tien uur geen overbodige luxe is.
zaterdag, 13 augustus.
De ochtend werd wachtend doorgebracht, want het vliegtuig zou pas 's middags gaan. Om twaalf uur werden we door een gammele taxi naar het vliegveld gebracht, waar de volgende wachtperiode tot vier uur begon. We ontmoetten hier een jong stel: zij was Boliviaanse, hij Engels. Zij vertelde ons in uitstekend Engels het een en ander over Bolivia.
In Sucre werden we bestormd door taxichauffeurs, die ons voor Bs 15,-
Sucre kwam aangenaam over, rustiger dan Cochabamba. Er staan nog enkele zeer fraaie gebouwen, maar die wijzen misschien gedeeltelijk op vergane glorie. Dicht bij ons hotel was de markt; vanuit de straat was het bergje te zien, waar S. canigueralii zou groeien. En we vonden tegenover de markt een uitstekend Chinees restaurant. Helaas had ik me de hele dag al wat misselijk gevoeld en dat werd in de loop van de avond erger.
zondag, 14 augustus.
De ochtend begon voor mij niet al te prettig. Na diverse bezoeken aan het toilet zocht ik een stoel op de binnenplaats van het alogamiento, terwijl Kik de stad ging verkennen. Toen hij tegen negen uur terug kwam, raapte ik mezelf bij elkaar en wij
21