EEN REIS IN BOLIVIA 1988
andere klanten. Inderdaad stonden we geregistreerd en wat nog mooier was: het vliegtuig zou op tijd vertrekken.
We liepen nog wat rond in het centrum van La Paz, maar hadden er eigenlijk niet veel meer te zoeken. Dus namen we een taxi naar het vliegveld, waar we ruim te vroeg arriveerden. Het vliegtuig vertrok niet meer dan twee uur te laat. Met tussenlandingen in Santa Cruz en Sao Paulo kwamen we om precies tien uur aan in Rio de Janeiro. Onderweg viel er vrijwel niets te zien door een nevel, die hing van La Paz tot voorbij Santa Cruz.
Het aansluitende vliegtuig in Rio de Janeiro zou om tien uur vertrekken, maar ze
hadden op ons gewacht. In een razend tempo kregen we een boarding-
vrijdag, 26 augustus.
Slapen in een vliegtuig valt niet mee, zeker niet, als de drie dagen er voor ook al veel gezeten was in bussen en een ander vliegtuig. Toch slaagde ik er in een uur of zes wat te slapen. Tot mijn genoegen kregen we 's avonds in het vliegtuig nog kip te eten, maar daar had ik eigenlijk toch niet zo veel zin meer in na alle Boliviaanse pollo's.
We vlogen in tien uur naar Frankfort, waar het kennelijk nog al druk was. Na een klein uurtje in een parkeerbaan te hebben doorgebracht landden we.
We passeerden de douane zonder oponthoud. Hanneke stond al klaar met de auto en na een rit van een uur of zes waren we weer thuis.
36
