EEN REIS IN BOLIVIA 1988
Ik had verzuimd een foto van de mooie S. tiraquensis te maken, dus ik zocht deze plaats weer op. Op het moment, dat ik een foto zou nemen, ontdekte ik geheel in de grond verscholen een andere sulcorebutia, die geheel niet leek op S. tiraquensis. Wij herkenden deze vorm niet en achtten het mogelijk, dat het wat nieuws was.
We reden terug naar Epizana. In een opwelling wilden we nog even kijken langs de weg. Tot mijn verbazing stuitte ik onmiddellijk op een sulcorebutia met een doorsnede van 12 cm, wat ongewoon groot is. Weer een nieuwe soort?
Terug in Epizana wilden we nog even richting Totora. We werden vrijgesteld van peaje. We reden door naar Totora en maar keerden meteen daarna terug.
Voor deze dag was het mooi geweest. We gingen terug naar ons alogamiento, waar we twee Zwitserse jongens ontmoetten. Zij waren op de fiets uit Guatemala gekomen tijdens een reis van acht maanden. Tot ons genoegen konden wij ons douchen in een concurrerend hotel aan de overkant van de weg. Maar toen we daar aankwamen, bleek de douche kapot te zijn.
In het alogamiento España woonde Sandra, een meisje van een jaar of zeven. Zij vertelde over school. De juffrouw was heel streng. Als ze fouten maakte, en dat gebeurde vaak, kreeg ze straf. Zij was verrukt van mijn cassetterecorder. Ze zong liedjes en was daarna zeer opgewonden, als ze haar gezang op de band hoorde. Ze wilde het ding wel kopen, maar Kik beloofde haar, dat ik het haar later zou geven.
's Avonds gingen we nog even kijken achter de huizen van Epizana, waar ook sulcorebutia's gevonden zouden zijn, maar we vonden ze niet.
Terwijl we een kop koffie en een sigaret genoten, kwam de agent binnen, die ons gisteren berispt had. Wij boden hem ook koffie aan en vroegen wat inlichtingen.
Mensen vinden het vaak prettig als deskundige te worden beschouwd. Na een half uur namen we dus afscheid van een goede vriend.
De avond werd besloten met het uitwisselen van ervaringen met de Zwitserse jongens, die net als wij van plan waren naar Aiquile te gaan.
zaterdag, 6 augustus.
Deze nacht was het veel minder koud. We ontbeten: iets wat op koffie leek en een broodje. Toen we wilden vertrekken, kwam de bandenreparateur naar ons toe met drie sulco's: species van Epizana. Ze groeiden er dus wel. We zouden hem later
12